Ben jij een goede luisteraar?

Stel je eens voor: Je hebt een probleem. Maar het betreft niet alleen jou. Iemand anders wordt er ook door geraakt. Je besluit om het juiste te doen en die persoon erbij te betrekken. Je hoopt dat jullie samen kunnen werken en zo een oplossing kunnen vinden.

Maar wanneer je het probleem aankaart, merk je dat de ander geïrriteerd raakt of zich terugtrekt. De ander wenst dat je stil bent of negeert je. "Nu even niet," zegt die. "Ik stond net op het punt om te gaan sporten," of "ik heb het druk op werk."

In plaats van te luisteren naar het probleem dat je onder de aandacht wilt brengen, labelt de ander jou als probleem. De ander denkt dat als jij stopt met praten of als die je negeert, het probleem vanzelf weggaat.

Hoe zou jij je voelen?

Gefrustreerd? In de steek gelaten? Vastgezet? Begrijpelijke reacties, of het nu gaat om een relatie met een collega, een vriend, of een familielid.

Nu, stel je eens voor dat dit verhaal niet gaat over jouw interactie met een ander persoon, maar over jouw relatie met je eigen lichaam. Wanneer je lichaam je vertelt dat er iets mis is, hoe reageer je dan?

Ons lichaam spreekt

Misschien voelt het vreemd om er vanuit te gaan dat je lichaam 'spreekt'. Maar ik denk dat we het erover eens kunnen zijn dat ons lichaam zeker communiceert. Sommige signalen ken je waarschijnlijk heel goed, zoals het gevoel van honger, vermoeidheid of de drang om naar het toilet te gaan.Toen we opgroeiden, leerden we expliciet om naar deze signalen te luisteren en werd ons ook verteld hoe we dat moesten doen. Maar wat als we, net als in het verhaal, deze signalen zouden afwijzen?

Veel van ons hebben nooit geleerd om te gaan met de meer subtiele of ongemakkelijke sensaties in ons lichaam. Als we al iets leren, is het vaak om die sensaties – het 'lawaai' – snel op te lossen, in plaats van nieuwsgierig te zijn waarom ze er zijn. We leren niet om samen te werken met ons lichaam, maar om het onder controle te krijgen of het zelfs helemaal te negeren.

"We leren niet om samen te werken met ons lichaam, maar om het onder controle te krijgen of het zelfs helemaal te negeren."

Voor mij is dit waar verbinden met jezelf over gaat: oefenen om vanuit nieuwsgierigheid contact te maken met je lichaam. Je lichaam behandelen als een bondgenoot. In essentie zijn we ons lichaam, dus als we de signalen ervan negeren, negeren we delen van onszelf. Het enige wat we nodig hebben is een nieuwsgierige houding, geduld, compassie en stilte om te kunnen luisteren.

Weer leren luisteren

In mijn werk als masseur en ademcoach probeer ik mensen op deze manier te ontvangen. Maar nog belangrijker, ik nodig mijn cliënten uit om dit zelf ook te doen. En als dat nu nog niet zo toegankelijk voelt, zal ik er zijn om je hierbij te helpen. Net als bij elke andere communicatieve vaardigheid, is het iets wat we moeten oefenen.

Wil je je relatie met je lichaam onderzoeken? De volgende vragen kunnen je op weg helpen:

• Hoe reageer ik als ik pijn voel?

• Behandel ik mijn lichaam als een vriend? Verandert dat als ik pijn ervaar?

• Bij welke activiteiten voel ik me verbonden met mijn lichaam? Hoe voelt dat?

• Wat zorgt ervoor dat ik me losgekoppeld voel van mijn lichaam? Wat zou ik kunnen doen om in die situaties meer als een vriend voor mijn lichaam te zijn?

• Op welke manieren probeer ik controle uit te oefenen op mijn lichaam en hoe het reageert op mijn leven? Voelen die manieren vriendelijk aan?